Rubberproducten worden veel gebruikt als voedselcontactmaterialen, zoals voedseltransportleidingen, handschoenen en afdichtingen, evenals in fopspeen en fopspeen voor zuigelingen en jonge kinderen, vanwege hun isolerende eigenschappen, weerstand tegen zure en alkalische corrosie en hoge elasticiteit.
Aangezien een groot aantal hulpstoffen en additieven zal worden gebruikt bij de verwerking van rubberproducten en chemische reacties kunnen optreden tijdens het vulkanisatieproces, kunnen sommige van de toxische en schadelijke eigenschappen van de hulpstoffen en additieven migreren en vrijkomen, wat de veiligheid van de levensmiddelen die met hen in aanraking komen aantast en uiteindelijk de gezondheid van de consument in gevaar brengt.
Het regelgevingskader van Japan voor voedselverpakkingsmaterialen combineert overheidsvoorschriften zoals de basiswet voor voedselveiligheid1 en de wet voor voedselhygiëne2, evenals industrienormen die vrijwillig zijn vastgesteld door brancheorganisaties. De Food Sanitation Law voorziet in algemene veiligheidsnormen; Het Ministerie van Volksgezondheid, Arbeid en Welzijn (MHLW) Circulair nr. 370, "Normatieve Richtsnoeren voor Voedsel, Voedsel Additieven, enz.3", Hoofdstuk 3, bevat enkele meer specifieke en restrictieve eisen voor voedingsgerei, containers en verpakkingen gemaakt van keramiek, glas, emaille, rubber en kunststoffen.
Op 11 augustus 2020 heeft Frankrijk een nieuw decreet van 5 augustus 2020 (Arrêté du 5 août 2020) uitgevaardigd om rubberproducten in contact met levensmiddelen en babyspenen verder te reguleren, dat de oude orde van 9 november 1994 inzake rubbermaterialen en producten die in aanraking komen met levensmiddelen, levensmiddelen en dranken vervangt en intrekt, en dat in werking is getreden op 1 juli 2021.