Vulkaniseringsmiddelen
Een chemische stof die rubberen moleculaire ketens kruist, wordt vulkaniseringsmiddel genoemd. In de begindagen werd zwavel toegevoegd aan ruw rubber om de lineaire rubbermoleculen onder invloed van warmte met elkaar te verbinden om een lichaamsachtige maasstructuur te vormen, waardoor de sterkte van het rubber werd verhoogd, zijn elasticiteit en weerstand tegen smelten werd verbeterd. Zwavel is het meest gebruikte vulkaniseringsmiddel. Sommige zwavelhoudende organische stoffen, peroxiden, metaaloxiden, enz. kunnen ook als vulkaniseringsmiddelen worden gebruikt.

Vulkanisatie versnellers
Vulkanisatieversnellers kunnen worden afgebroken in actieve moleculen wanneer verhit, waardoor de zwavel- en rubbermoleculen bij lagere temperaturen zeer snel met elkaar verbonden worden, de rubbervulkanisatie verbeteren, de vulkanisatietijd verkorten, de hoeveelheid zwavel verminderen en helpen de fysische en mechanische eigenschappen van rubber te verbeteren. Vulkanisatieversneller anorganisch calciumoxide, magnesiumoxide, enz., organische versneller D (difenylguanidine), versneller DM (disulfidedibenzothiazol), versneller TMTD (tetramethyltetramethyltetramethyldisulfide) enzovoort.

Promotiesteun
De versneller wordt ook wel actief middel genoemd. Het kan de activering van de vulkanisatieversneller verbeteren en de vulkanisering van rubber verbeteren. Veel gebruikte versnellers omvatten zinkoxide en stearinezuur.

Antioxidant
Rubbermolekules en zuurstof, ozonoxideerreactie, de structuur van het rubber wordt vernietigd, zodat de mechanische eigenschappen van de producten om te verminderen, de levensduur te verkorten, dit fenomeen wordt rubberveroudering genoemd. Licht en warmte kunnen oxidatie bevorderen, waardoor veroudering wordt versneld. In het rubber toe te voegen kan weerstaan, vertragen de veroudering van rubberproducten, genaamd antioxidant. Antioxidant is onderverdeeld in fysieke antioxidant en chemische antioxidant twee categorieën. Fysieke antioxidanten zijn paraffine, was, bijenwas en stearinezuur. Chemische antioxidanten reageren gemakkelijker met zuurstof dan rubber. Het heeft antioxidant A (N-fenyl-α-naftylamine), antioxidant D (N-fenyl-β)

Versterkende vulstoffen
Versterkende vulstoffen worden gebruikt om de sterkte van gevulkaniseerd rubber te verbeteren en de slijtage, scheur en elasticiteit van rubber te verbeteren. Versterkende vulstoffen zijn hoofdzakelijk zwart. Er zijn 52 soorten koolstof zwart gebruikt in de rubberindustrie, en het is een belangrijke grondstof in de rubberindustrie.

Verzachter
De hoofdrol van de ontharder is om allerlei bijpassende agent gelijkmatig in het rubber te verspreiden, om het rubber bij de verwerking van energieverbruik te verminderen en de verwerkingstijd te verkorten. Sommige ontharders kunnen ook speciale functies geven aan het gevulkaniseerde rubber. Veel gebruikte ontharders zijn mechanische olie, vaseline, paraffine, asfalt, koolteer, stearinezuur en hars.

Kleurstof
Kleurstoffen zijn stoffen die kleur geven aan rubberproducten. Anorganische kleurstoffen zijn anorganische pigmenten, wit titaniumdioxide is het beste, rood ijzeroxide, ijzerrood, antimoonrood, enz., geel chroomgeel, blauw ultramarijn, groen chroomoxide, zwarte oliezwart.

Schuimmiddel
Schuimmiddel is noodzakelijk voor de vervaardiging van sponsrubber of microporeus rubber. Het schuimmiddel wordt thermisch afgebroken bij de vulkanisering van het rubber, waardoor gassen vrijkomen en microporen in het rubber ontstaan. Het blaasmiddel dat bij de vervaardiging van sponsrubber wordt gebruikt, is hoofdzakelijk natriumbicarbonaat. De schuimmiddelen die worden gebruikt bij de vervaardiging van microporeus rubber zijn schuimmiddel D, schuimmiddel P of schuimmiddel T.