Volgens het hoofddoel van rubberformuleringsontwerp kunnen formuleringen worden onderverdeeld in basis-, prestatie- en praktische formuleringen.

De basisformule, ook bekend als de standaardformule, is over het algemeen ontworpen voor de identificatie van ruw rubber en compound. Wanneer er een nieuw type rubber en compatibilisator is, om zijn basisverwerkingsprestaties en fysische en mechanische eigenschappen te testen. Het principe van zijn ontwerp is om de traditionele en klassieke fithoeveelheid voor vergelijking te gebruiken; de formule moet zoveel mogelijk worden vereenvoudigd, met een betere reproduceerbaarheid.

Natuurrubber (NR), isopreenrubber (IR) en chloropreenrubber (CR) en andere zelfversterkende rubberbasisformule kunnen worden gebruikt zonder versterkende vulstoffen (versterkingsmiddel) van zuiver rubber met, en voor niet-zelfversterkende synthetische rubber (zoals styreen-butadieenrubber, ethyleen-propyleenrubber, enz.) van het zuivere rubber met, zijn fysische en mechanische eigenschappen van het lagere en geen nut, om een versterkende vulstof (versterkingsmiddel) toe te voegen.

Prestatieformulering wordt ook wel technische formulering genoemd. Om een bepaalde prestatievereisten en het ontwerp van de formule te bereiken, is het doel ervan om aan de prestatievereisten van de product- en procesvereisten te voldoen, om bepaalde kenmerken te verbeteren.

Prestatieformule kan worden gebaseerd op basis van de basisformule om het volledige prestatiebereik te overwegen met het oog op het voldoen aan de vereisten van de productvoorwaarden prevaleren. Meestal wanneer de ontwikkeling van producten voor de testformule de prestaties van de formule is, wordt de formule ontwerpers het meeste van een formule gebruiken.

Praktische formule, ook wel productieformule genoemd, is ontworpen voor een specifieke productformule.

Praktische formule om het gebruik van prestaties, procesprestaties, kosten, apparatuuromstandigheden en andere factoren volledig te overwegen, moet de definitieve selectie van praktische formuleringen aan de voorwaarden van industriële productie kunnen voldoen, zodat de productprestaties, kosten, productieproces het beste evenwicht bereiken.

Ontwikkeld in het laboratorium onder de voorwaarden van de formule, zijn de testresultaten niet noodzakelijkerwijs het eindresultaat, vaak in productie genomen kunnen sommige procesproblemen veroorzaken, zoals korte cokestijd, persen van de prestaties is niet goed, kalandreren viskeuze rollen, enz., die geen verandering in de basisprestaties van de omstandigheden vereist, om de formule verder aan te passen.

Soms moeten we een lichte vermindering van fysische en mechanische eigenschappen en het gebruik van prestatiemethoden nemen om de procesprestaties aan te passen, dat wil zeggen, in de fysische en mechanische eigenschappen, het gebruik van prestaties, procesprestaties en economie tussen het compromis, maar de bottom line is om aan de minimumvereisten te voldoen. Rubberproces prestaties, hoewel het een belangrijke factor is, maar niet absoluut de enige factor, vaak bepaald door de omstandigheden van de technologische ontwikkeling.

De voortdurende verbetering van productieprocessen en productieapparatuur technologie zal het aanpassingsvermogen van het rubber uitbreiden, bijvoorbeeld, nauwkeurige temperatuurregeling en de instelling van geautomatiseerde continue productieprocessen, het is mogelijk om het rubber te verwerken dat voorheen als onbevredigende procesprestaties werd beschouwd. In ieder geval moet bij het bestuderen en toepassen van een bepaalde formulering rekening worden gehouden met specifieke productieomstandigheden en de huidige procesvereisten.