A) Zuurstof: Zuurstof ondergaat vrije radicalen kettingreactie met rubbermoleculen in het rubber, en moleculaire kettingen worden gebroken of overmatig met elkaar verbonden, waardoor veranderingen in rubbereigenschappen worden veroorzaakt. Oxidatie is een van de belangrijke redenen voor rubber veroudering.

B) Ozon: De chemische activiteit van ozon is veel hoger dan die van zuurstof, en het is vernietigender. Het breekt ook de moleculaire keten, maar het effect van ozon op rubber varieert met de vervorming van het rubber. Bij gebruik als vervormd rubber (voornamelijk onverzadigd rubber), scheuren die in spanningsrichting verschijnen, zogenaamde "ozonkruisten"; Bij inwerking op vervormd rubber wordt alleen een oxidefilm gevormd op het oppervlak zonder scheuren.

C) Warmte: Het verhogen van de temperatuur kan thermische scheuren of thermische vernedering van de rubber . Maar het basiseffect van warmte is nog steeds activering. Het verhogen van de snelheid van zuurstofdiffusie en het activeren van de oxidatiereactie, waardoor het tempo van rubberoxidatiereactie wordt versneld. Dit is een veel voorkomend verouderingsfenomeen-thermische zuurstofveroudering.

D) Licht: Hoe korter de lichtgolf, hoe groter de energie. Wat rubber vernietigt is ultraviolette energie met hogere energie. Naast ultraviolette stralen, die direct het breken en kruisen van rubbermoleculaire ketens kunnen veroorzaken, absorbeert rubber lichtenergie om vrije radicalen te genereren, waardoor het oxidatiekettingreactieproces wordt geactiveerd en versneld. Buitenlicht speelt een verwarmende rol. Een ander kenmerk van lichteffect (anders dan warmteeffect) is dat het voornamelijk groeit op het oppervlak van eikenhout. Voor monsters met een hoog gelgehalte verschijnen reticulaire scheuren aan beide zijden, wat "lichte buitenste laag scheuren" wordt genoemd.