De rubberindustrie kent een verscheidenheid aan terminologie, waarvan verse latex verwijst naar de witte emulsie die rechtstreeks uit de rubberboom is gesneden.

Standaard rubber is geclassificeerd als korrelrubber in de maten 5, 10, 20 en 50, waarvan Standaard Rubber Categorie 5 (SCR5) bestaat uit twee soorten: gestandaardiseerd latex rubber en gecondenseerd gestandaardiseerd rubber.

Latex standaardrubber wordt geproduceerd door directe stolling van latexgranulatie en drogen, terwijl gelstandaardrubber wordt gemaakt van luchtgedroogde film door crêpen, granulatie en drogen.

Menni viscositeit is een indicator van het koppel dat nodig is om de rotor in de rubbermatrijsholte onder specifieke omstandigheden te roteren.

Het droge rubbergehalte geeft het aantal gram aan dat wordt verkregen door 100g latex te drogen na zuurstolling.

Rubber wordt onderverdeeld in ruw rubber, dat ruw rubber is, en gevulkaniseerd rubber, dat is gekruist rubber.

Bijpassende agent is een chemische stof die aan het ruwe rubber wordt toegevoegd om de prestaties van rubberproducten te verbeteren.

Synthetisch rubber wordt gemaakt van monomeren door polymerisatiereactie om zeer elastische polymeren te maken.

Gerecycleerd rubber wordt gebruikt rubber producten en gevulkaniseerde rubber afvalstoffen na verwerking.

Vulkaniseringsmiddelen veroorzaken kruiskoppeling van rubber, terwijl verbranding een vroegtijdig vulkaniseringsprobleem is.

Versterkingsmiddelen en vulstoffen verbeteren respectievelijk de fysische eigenschappen van rubber en verlagen de kosten.

Verzachters of weekmakers verhogen de plasticiteit van rubber, terwijl rubberveroudering het proces is van geleidelijk verlies van rubbereigenschappen.

Antioxidanten vertragen of remmen rubber veroudering, onderverdeeld in chemische en fysieke antioxidanten.

Frost sproeien en zwavelsproeien hebben betrekking op het verschijnsel dat zwavel en andere meewerkende agentia uitspuiten en zwavelgeel neerstorten in kristallen respectievelijk.

Plasticiseren is het proces van het omzetten van ruw rubber in plastic rubber, dat vervorming kan handhaven nadat het aan kracht is onderworpen.

Het mengen is het bijpassende middel in het rubber om het proces van het mengen van rubber te maken, coating is de rubberpasta die op het oppervlak van de stof is gecoat.

Kalendering is het mengen van rubber in film of tapehalffabrikaat proces, vaste trekspanning, maximale trekspanning en verlenging bij breuk weerspiegelen de gevulkaniseerde rubbervervormingsweerstand, weerstand tegen schade en vervormingskenmerken.

Scheursterkte kenmerkt het vermogen van het materiaal om scheurexpansie te weerstaan, rubberhardheid en schuring geven respectievelijk aan dat rubber bestand is tegen vervorming en oppervlakteslijtage.

Rubberdichtheid verwijst naar de massa van rubber per volume per eenheid

Vermoeiingsbestendigheid is de structuur- en prestatieveranderingen van rubber onder cyclische externe krachten.
Rijpen verwijst naar het proces van het stoppen van het rubbergelblok, en de rijpingstijd is de tijd die wordt ervaren vanaf de stolling van latex tot uitdroging.

Shore A hardheid: Hardheid verwijst naar het vermogen van rubber om de binnendringing van externe druk te weerstaan en wordt gebruikt om de mate van hardheid van rubber aan te geven.

Treksterkte: Treksterkte, ook bekend als treksterkte of treksterkte, verwijst naar de kracht per eenheidsgebied wanneer het rubber wordt gescheurd, uitgedrukt in Mpa.

Scheurende verlenging: verwijst naar verlenging, is het rubber gescheurd, de lengte van de stretching toeneemt en de oorspronkelijke lengte van de verhouding, uitgedrukt in een percentage (%).

Veerkracht: ook bekend als veerkracht, of impact elasticiteit, elasticiteit, is ook een belangrijke prestatie indicator om de elasticiteit van rubber te meten.

Scheur permanente vervorming: aangeduid als permanente vervorming, is ook een belangrijke indicator van rubberelasticiteit.

Vaste treksterkte: ook bekend als vaste treksterkte. Het verwijst naar de kracht die per eenheidsgebied vereist is wanneer het rubber verlengt tot een bepaalde lengte, d.w.z. aan 100%, 200%, 300%, 500%.

Scheurbestendigheid: rubber producten in gebruik, als er een scheur is, zullen meer en meer scheuren en leiden tot het uiteindelijke schroot. Daarom is scheurbestendigheid ook een zeer belangrijke mechanische eigenschappenindex voor rubberproducten.

Adhesie en hechtingssterkte: rubberproducten tussen de twee hechtingsoppervlakte (zoals rubber en doek of doek en doek) wanneer de scheiding van de vereiste kracht adhesie wordt genoemd.

Slijting: ook bekend als een bepaalde slijtagevermindering, is een maat voor de slijtageweerstand van rubber materiaal van de belangrijkste kwaliteitsindicatoren, het wordt op vele manieren gemeten en uitgedrukt.

Broosheidstemperatuur en glasovergangstemperatuur: dit is de bepaling van rubber koude weerstandskwaliteitsindicatoren. Rubber in Celsius onder nul graden zal beginnen uit te harden, de elasticiteit is sterk verminderd; Als de temperatuur blijft dalen, geleidelijk uitgehard tot het volledige verlies van elasticiteit, zoals glas, broos en hard, een klop op de gebroken, wordt deze temperatuur de glasovergangstemperatuur genoemd, is het minimale gebruik van rubbertemperatuur.

Cracking temperatuur: Nadat de hittetemperatuur van rubber een bepaalde graad bereikt, zal de gel gebarsten zijn, en deze temperatuur wordt cracking temperatuur genoemd.

Weerstand tegen uitzetting: Sommige rubberproducten zijn vaak in contact met zuur, alkali, olie en andere stoffen in gebruik, en dergelijke stoffen maken de rubberproducten uitzetten, het oppervlak wordt plakkerig en uiteindelijk het product